და ისევ ფიქრები....და ისევ ცრემლები...და ისევ მარტოობა...

რა საშინელებაა მარტოობა....
მასზე ფიქრები....
ხანდახან ვცდილობ მასზე არ ვიფიქრო
მაგრამ ამაოდ...
ხანდახან მაინც ფიქრები მიხმობს და მარტო სულ მასზე ვფიქრობ...ხანდახან თითიქოს ფიქრები მიხმობს, მაგრამ რატომღაც სულ შენზე ვფიქრობ...ხანდახან ვცდილობ გავექცე ფიქრებს, ხანდახან ფიქრები გარბიან თვითონ,ვეღარ ვიშორებ სევდიან ნისლებს, ალბათ გული თბილია ისევ.
და აი ახლაც ფიქრები მიხმობს...და ისევ მასზე ვფიქრობ...
წეღან ვეღარ მოვითმინე და სმს მივწერე, მაგრამ ამაოდ....პასუხი მაინც არ მიმიღია...მაგრამ ეგ არაფერს ცვლის მივიღებ მისგან პასუხს თუ არა ... მე ის მაინც მიყვარს....ისე როგორც არასდროს არავინ ....
არ ვცდილობ შენს დავიწყებას, ვისი ამაოა....ასე ადვილად ვერ გაგაქრობ ჩემი ცხოვრებიდან...
მე მჯერა იმის რომ.....
ყველაფერი კარგად იქნება...
და ვიცი ეს "ყველაფერი კარგად იქნება" ისევ თავის მოტყუებაა....
მაგრამ მაინც ...
მჯერა